Aby umożliwić terytorialną ekspansję Zielonej Góry, potrzebny jest system transportu zbiorowego który to umożliwi. By Zielona Góra mogła się rozwinąć poza swe obecne granice, potrzebny jest szybki i tani dowóz pasażerów na dystanse od kilku do kilkunastu km poza kordon lasów otaczających miasto. System autobusowy jest w terenie zurbanizowanym miasta dość powolny, prędkość handlowa komunikacji miejskiej oscyluje wokół 15- 20 km/h i niekiedy nawet poniżej. Dotarcie do pierwszych wolnych terenów umożliwiających rozrost miasta zajmuje tym środkiem transportu zwykle ok. 30 minut i więcej.

Cała uprzemysłowiona Europa postawiła i stawia obecnie na transport szynowy w obszarach zurbanizowanych. Normą są systemy Szybkich Kolei Miejskich (SKM) w aglomeracjach. Systemy te dzięki wysokim prędkościom handlowym są w stanie najszybciej połączyć centrum aglomeracji z terenami oddalonymi od niej o kilkanaście i więcej km. Tak samo Zielona Góra mogłaby stanowić centrum aglomeracji której składowymi byłyby i Sulechów (17 minut jazdy pociagu SKM), Nowa Sól (15-17 minut), Żary i Żagań (po ok. 20 minut), oraz inne miejscowości takie jak: Krosno, Głogów, Świebodzin, Kożuchów, Szprotawa, Lubsko.

Rys. Tworzenie systemu SKM wokół aglomeracji Trójmiasta, etap I i II

Co trzeba zrobić to: doprowadzić do remontu torowisk dla pociagów regionalnych, oraz wyłonić w przetargu prywatnego operatora połączeń kolejowych w regionie. Obecnie samorząd ma tabor w postaci autobusów szynowych, i nie jest większym problemem pozyskanie przewoźnika który zaoferuje usługi przewozowe wysokiej jakości. Obecnie na przeszkodzie stoi nie tyle brak funduszy (ok. 21 mln PLN rocznie) co ich marnotrawienie poprzez zamawianie usług przewozowych u monopolisty oferującego bardzo niską jakość tych usług, niskie częstotliwości kursowania, niekonkurencyjne czasy przejazdu.

Posted by Adam Phoo on 02:25. Filed under ekologia, nowa sól, skm zielona góra, szybka kolej miejska, trójmiasto lubuskie, tyszkiewicz, zielona góra . You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0